Το 829 μ.Χ., περίοδος της εικονομαχίας, ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεόφιλος προστάζει να κατέβουν όλες οι βυζαντινές εικόνες και να καούν…
Ένα πλουσιόπαιδο αποφάσισε να σώσει την εικόνα της Παναγίας
και τη φυγάδευσε στην Ελλάδα. Ο νέος αποκοιμήθηκε και η εικόνα εξαφανίστηκε
μυστηριωδώς. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο νέος ξαναβρήκε την εικόνα σε δύσβατο
σημείο της ορεινής Ευρυτανίας, όμως για κακή του τύχη το ιερό κειμήλιο «έκανε
φτερά» για δεύτερη φορά.
Η αρχική του σκέψη ότι οι ντόπιοι την έκλεψαν, ξεθώριασε
όμως γρήγορα εξαιτίας ενός οράματος.
Ο νέος οραματίστηκε την Παναγία να του λέει πώς διάλεξε αυτό
τον τόπο για να «γίνει το Σπίτι της» και εάν ήθελε μπορούσε και ο ίδιος να
μείνει κοντά Της. Μαζί με έναν υπηρέτη του έχτισαν τον Οίκο της Παναγίας, στον
τόπο που η ίδια τους υπέδειξε. Το σπήλαιο όπου «κρυβόταν» η εικόνα μέχρι να
τους φανερωθεί, έγινε αργότερα η Μονή Προυσού, αντλώντας το όνομά της από τη
θαυματουργή εικόνα της «Παναγίας της Προυσιώτισσας», και εκείνοι έγιναν οι
πρώτοι μοναχοί.
Ήταν πια, ο Διονύσιος και ο Τιμόθεος.
){kind=link}
0 Σχόλια