Ένα κερί για τον Άγιο Ευγένιο Γιαννούλη, τον Αιτωλό
- "Ευγένιε, Όσιε, διδάσκαλος ένθεος και οδηγός των πιστών Εδείχθης Εν Πνεύματι...". Ο μικρός Ευγένιος, γιος του Νικόλα και της Στάμως, γεννήθηκε το 1595, όταν το σκοτάδι της σκλαβιάς σκέπαζε τα πάντα. Ένα παιδί που από νωρίς γνώρισε τον πόνο, μα ο Θεός με μια αστραπή, ενώ περπάταγε ξυπόλυτος σε δρόμο κακοτράχαλο, του 'δειξε το μονοπάτι της αγιότητας κι εκείνος το διάβηκε με πίστη, σεμνότητα και μεγαλοθυμία. Πιστός διάκονος, συνεπής μαθητής, λάτρης των γραμμάτων, οδοιπορεί με όνειρο να προσφέρει, υπηρετώντας το καλό και το δίκαιο "όπως ο μισθωτός τα πρόβατα".
Πρεσβύτερος του Θεού ταξίδεψε για να δει, να
ακούσει και να μάθει χωρίς ποτέ να ξεχάσει την πατρίδα του και τα σκλαβωμένα
αδέρφια του, που ακόμα κι αν κάποτε τον κατηγόρησαν και τον
"λιθοβόλησαν", εκείνος τούς υπερασπίστηκε με θάρρος και αποφασιστικότητα.
Ένας Άγιος που κατά τον βίο του αλλά και μετά τον θάνατό του σκόρπιζε γύρω του
λιβάνι και αγιοσύνη, άρωμα ευγένειας... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του
βιβλίου του Αιτωλικιώτη συγγραφέα Διονύση Λεϊμονή).
Το βιβλίο μετά από βράβευσή του στην κατηγορία
του χριστιανικού παιδικού εφηβικού βιβλίου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις
Νάμα) Ο Εκδοτικός προσφέρει το βιβλίο στην τιμή των 6,5
ευρώ για κάθε εκπαιδευτικό και μαθητή, από τα οποία το 40/% της
τιμής μπαίνει σε λογαριασμό προκειμένου να ανεγερθεί ένα ταπεινό προσκυνητάρι
στην κωμόπολη του Αιτωλικού, σύμφωνα με την επιθυμία του ίδιου του συγγραφέα
γύρω από την περιοχή όπου στεγαζόταν η σχολή του Αγίου (στο σημείο που
βρίσκεται σήμερα το 1ο Δημοτικό
Σχολείο Αιτωλικού).
(Σημ.: Φυσικά ο συγγραφέας δεν εισπράττει από την πώληση
συγγραφικά δικαιώματα μέχρι να ευοδωθεί αυτός ο ιερός σκοπός)
Ευγένιος Γιαννούλης, ο Αιτωλός (1597-1682) : Λόγιος κληρικός και ένας από τους πιο αξιόλογους
δασκάλους του Γένους. Γεννήθηκε το 1597 στο Μεγάλο Δέντρο της Αιτωλίας και
έμαθε τα πρώτα του γράμματα σε διάφορα μοναστήρια της περιοχής. Κατά το 1612
συμπλήρωσε την "εγκύκλια" παιδεία του και διδάχτηκε τη βυζαντινή
μουσική στο μοναστήρι της Παναγίας στο Τροβάτο Ευρυτανίας, (τη γνωστή και
αναπτυγμένη τότε κοινότητα των Αγράφων), κοντά στον ιερογιώτατο Αντώνιο
(1614-1618). Το 1615 χειροτονήθηκε διάκονος στο μοναστήρι της Τατάρνας.
Επισκέφτηκε τους Αγίους τόπους και έλαβε μεγάλη μόρφωση στη Σχολή της
Βαρνάκοβας, στην Κεφαλλονιά από τον Παίσιο Μεταξά και στη Ζάκυνθο από το
Θεόφιλο Κορυδαλλέα. Το 1636 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, (ως μοναχός πλέον), και
φοίτησε στην Πατριαρχική Σχολή. Στην Πόλη γνωρίστηκε με τον Πατριάρχη Κύριλλο
Λούκαρη. Από κει μετέβη στην Άρτα και διεύθυνε τη σχολή το 1639 και στο
Αιτωλικό το 1640 όπου διδάσκει αρκετούς φοιτητές μεταξύ των οποίων και τον
καταγόμενο από το Καρπενήσι Ιάκωβο, τον μετέπειτα επίσκοπο Λιτζάς και Αγράφων.
Από εκεί στο Μεσολόγγι, όπου διεύθυνε την
σχολή μέχρι το 1645. Στην ανώτερη Σχολή του Καρπενησίου ο Ευγένιος
Γιαννούλης δίδαξε 16 ολόκληρα χρόνια, δημιουργώντας μια λαμπρή εκπαιδευτική
παράδοση στο χώρο της κεντρικής Ελλάδας. Το 1661 ο Γιαννούλης αφήνει το
Καρπενήσι, διατηρώντας τους δεσμούς του μ’ αυτό, για να μεταβεί και να ιδρύσει
Σχολή στα Μεγάλα Βραγγιανά, μετά από αίτημα των κατοίκων της ισχυρής
εκείνης κοινότητας των Αγράφων. (Είχαν ισχυρά τσελιγκάτα και ανθηρές βιοτεχνίες
μάλλινων υφασμάτων, με ονομαστούς καποράπτες και αγωγιάτες). Η Σχολή
λειτούργησε στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στη Γούβα Βραγγιανών και
φοιτητές έγιναν πολυάριθμοι απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις της περιοχής και ο
Γιαννούλης εσχολάρχησε εδώ για μια δεκαετία (1662-1673). Η υλική και ηθική
βοήθεια των κατοίκων με την ενίσχυση των ξενιτεμένων, καθώς και η δίψα τους για
την παιδεία, απέδωσαν ουσιαστικούς καρπούς. Η Σχολή απέκτησε πλουσιότατη και
μοναδική για την εποχή Βιβλιοθήκη, που αριθμούσε 4.000 τόμους βιβλία στην
ελληνική, τη λατινική και τη γερμανική γλώσσα, καθώς και πολλά αρχαία
χειρόγραφα και κώδικες. Έτσι η Σχολή των Βραγγιανών αναδείχτηκε σ’ ένα
σπουδαίο κέντρο σπουδών, γνωστό στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης
ως Ελληνομουσείον των Αγράφων.
Εκτός από τον Ευγένιο Γιαννούλη, τον
Αναστάσιο Γόρδιο και τον Θεοφάνη, στη Σχολή δίδαξαν και λόγιοι σοφοί από άλλες
περιφέρειες. Μετά από σύντομη επίσκεψη στο Καρπενήσι και τα γνωστά του μέρη της
Αιτωλίας, επανήλθε το 1680 στην "ανήλιον" Γούβα των Βραγγιανών, όπου
την 5η Αυγούστου του 1682 "εκοιμήθη εν Κυρίω".
Η μνήμη του εορτάζεται στις 5 Αυγούστου
Παράκληση: Να
αποκτήσει κάθε παιδί των Δημοτικών του Γυμνασίου και του Λυκείου Αιτωλικού
τουλάχιστον από ένα αντίτυπο του βιβλίου. Σε περίπτωση που κάποια παιδιά για
οικονομικούς λόγους αδυνατούν να το αγοράσουν παρακαλούνται οι Σύλλογοι γονέων
και Κηδεμόνων να επιληφθούν.
Ας ανάψουμε όλοι ένα κερί στον Αγιο Ευγένιο Γιαννούλη τον
Αιτωλό
0 Σχόλια